Энэтхэг-Пакистаны нэгдүгээр дайн

Энэтхэг-Пакистаны нэгдүгээр дайн (Англи: Indo-Pakistani War of 1947) нь Энэтхэг ба Пакистаны хооронд, Кашмирын бүс нутгийн төлөөх тэмцлийн дүнд 1947-1948 онд гарсан дайн юм. Энэ нь шинээр тусгаар тогтносон тус улсуудын хооронд гарсан 4 дайны эхнийх нь билээ. Уг дайны үр дүн нь одооог хүртэл хоёр орны геополитикт нөлөөлсөөр байгаа юм.

Энэтхэг-Пакистаны нэгдүгээр дайн
Хамаарах дайн: Энэтхэг-Пакистаны дайн
Огноо 1947 оны 10 сарын 21 - 1948 оны 12 сарын 31
Байрлал Кашмир
Үр дагавар НҮБ-ийн зохицуулалтаар гал зогсоож, бүх ард түмний санал хураалт явуулахаар болсон. Жамму ба Кашмирын вант улс задарсан. Пакистан улс Кашмирын газар нутгийн баруун хойд гуравны нэгийг хяналтдаа авсан, харин Кашмирын хөндий ба Жаммугийн ихэнх хэсгийг Энэтхэг улс хяналтдаа авчээ.
Газар нутгийн
өөрчлөлт
Жамму ба Кашмирын вант улсыг хяналтын шугамаар хоёр хуваасан бөгөөд Энэтхэг улс Жамму ба Кашмир муж (101,387 км² орчим), Пакистан улс Азад Кашмир (13,297 км²) болон Хойд нутгийг (72,496 км²) хяналтдаа оруулжээ.
Байлдагч талууд
Энэтхэг
Энэтхэг
Жамму ба Кашмир (вант улс)
Пакистан
Пакистан
Удирдагчид
Энэтхэг Филдмаршал К М Кариаппа
Энэтхэг Дэслэгч генерал С М Шринагеш
Энэтхэг Хошууч генерал К С Тимайя
Энэтхэг Хошууч генерал Калвант Сингх
Пакистан Хошууч генерал Мухаммед Акбар Хан
Хохирол
1,104 алагдсан[1](Энэтхэгийн арми)

684 алагдсан (Вант улсын хүчин)[2] [3]
3,152 шархадсан [1]

1,500 алагдсан[4] (Пакистаны арми)

2,633 алагдсан, 4,668 шархадсан[5]