Османы эзэнт гүрэн: Засвар хоорондын ялгаа

'''Османы эзэнт гүрэн''', '''Османы улс''' ([[Осман хэл|осм.]] دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه, ''Devlet-i Âliye-yi Osmâniyye'',«Османы Их Улс») гэж [[1299]] онд ужбэй Осман Гази-гийнГазийн удирдлага дор түрктурк, османууд байгуулсан улс. 1922 он хүртэл 623 жилийн турш Туркэд төвлөн хүчирхгээр оршин тогтнож байсан сүүлд. 1453 онд Византийн Эзэнт гүрэн нуран унсаныунасны дараа Османы Их улс хүчирхэгжиж, Эзэнт улс буюу Султант улс гэж нэрлэгдэх болсон. Энэ Эзэнт улсын дор олон үндэстэн, шашинтан байсны хувьд мөн Эзэнт гүрэн гэж үздэг. Тухайн үедээ бусад улсууд нь '''Туркийн эзэнт гүрэн''', '''Турк''' хэмээн мөн нэрлэдэг байжээ. Османы Эзэнт гүрэн Дэлхийн нэгдүгээр дайнд ялагдал хүлээжхүлээснээр Хаантхаант засаг нь унаж, ЛозаныЛозанны энхийн Гэрээнийгэрээний дагуу 1923 онд [[Бүгд Найрамдах Турк улс]] үүссэн байна.

Эзэнт гүрний нийслэл нь '''Константинополь''' (өнөөгийн Истанбул) байсан. Газар дундын тэнгисийг бүрэн хяналтандаахяналтдаа байлгаж байсан Османы эзэнт гүрэн зургаан зууны турш Европ болон ДорнодынДорнын орнуудыг холбосон холбоос болж байжээ.

Османы эзэнт гүрний төрийн зохион байгуулалт маш энгийн байсан. Түүний үндсэн чиглэлүүд цэргийн болон иргэний засаглал байв. Тус улсын хамгийн өндөр албан тушаал нь Султан байв. Иргэний тогтолцоо нь бүс нутгийн онцлог шинж чанартчанар суурилсанбүхий засаг захиргааны нэгж дээр суурилдаг байв. Түрэгүүд төрөөс санваартнуудыг хянадаг тогтолцоог ашигласан (Византийн эзэнт гүрний үеийнх шиг). ЛалынИсламын шашинтай Иранаас засаг захиргааны болон шүүхийн тогтолцоог нэвтрүүлсний дараа хадгалагдан үлдсэн туркуудынтуркүүдийн Исламын өмнөх тодорхой уламжлалууд Османы Эзэнт гүрний засаг захиргааны хүрээнд чухал хэвээр байв. Төрийн гол үүрэг бол эзэнт гүрнийг хамгаалах, өргөжүүлэх, мөн эрх мэдлээ хадгалахын тулд улс орны аюулгүй байдал, тэнцвэрт байдлыг хангах явдал байжээ.

Исламын шашинд Султаны захирч байсан Халифатын өндөр байр суурь нь туркуудадтуркүүдэд Османы Халифатын улсыг байгуулах боломжийг олгосон. Османы султан (эсвэл падишах, "хаадын хаан") нь эзэнт гүрний цорын ганц захирагч байсан бөгөөд тэр бүрэн хяналт тавьдаггүй байсан ч төрийн эрх мэдлийн илэрхийлэл байсан. Султаны хөвгүүдийн нэг нь залгамжилж шинэ султан болдог байсан. Ордны сургуулийн хүчирхэг боловсролын тогтолцоо нь тохиромжгүй боломжит өв залгамжлагчдыг устгах, эрх баригч залгамжлагч элитэд дэмжлэг үзүүлэх зорилготой байжээ. Ирээдүйн төрийн түшээдийн сурч байсан ордны сургуулиуд тусгаарлагдаагүй байжээ.

16-17-р зуунд Османы эзэнт гүрэн нөлөөллийн дээд цэгтээ хүрсэн. Энэ үед Османы эзэнт гүрэн дэлхийн хамгийн хүчирхэг улсуудын нэг байсан -болж, Ариун Ромын эзэнт гүрний өмнөд хилээс - Вена хотын зах, Унгарын хаант улс, хойд талаараа Польш-Литовын Хамтын орнуудаас сунаж тогтсон үндэстэн дамнасан, олон хэлтэй улс байв. Өмнөд талаараа Йемен, Эритрей, баруун талаараа Алжир, зүүн талаараа Каспийн тэнгис хүртэл тэлсэн байна.

Өмнөх зууны хүчирхэг цэрэг, хүнд суртлын бүтэц нь сул дорой удирдагч Султануудын засаглалын үед эмх замбараагүй байдлын улмаас суларч байжээ. ТуркуудТуркүүд цэргийн асуудлаар европчуудаас аажмаар хоцорч байв. Гэвч эдгээр бэрхшээлүүдийг үл харгалзан гол эзлэн түрэмгийлэгч гүрэн байсан Османы эзэнт гүрэн 1683 онд Венийн тулалдаанд ялагдах хүлээж Туркүүдийнтуркүүдийн Европ дахь давшилт тэлэлт зогссон юм.

1861 онд Османы эзэнт гүрэн христианчуудад зориулсан 571 бага, 94 дунд сургуультай байсан ба тэнд 14000 хүүхэд суралцдаг байсан нь мусульманчуудын сургуулиас илүү байжээ. Тиймээс Арабараб хэл, Исламын шашин цаашид судлах боломжгүй байжээ. Христэд итгэгчдийн боловсролын өндөр түвшин нь эргээд эдийн засагт илүү их үүрэг гүйцэтгэх боломжийг олгож байжээ. 1911 онд Истанбул дахь 654 бөөний худалдааны компанийн дийлэнх буюу 528 нь Грекгрек гаралтай үндэстнүүдэд байсан гэдэг судалгаа байна.

1877-1878 оны Орос-Туркийн дайн Оросын эзэнт гүрний ялалтаар төгсөв. Үүний үр дүнд Европ дахь туркуудынтуркүүдийн нөлөө огцом суларсан; Болгар, Румын, Серби улсууд тусгаар тогтнолоо олж авсан бөгөөд 1878 онд Австри-Унгарын Османы мужууд Боснийн Вилает, Новопазар Сандзакийг өөртөө нэгтгэсэн боловч туркуудтуркүүд энэ мужид орсныг хүлээн зөвшөөрөөгүй бөгөөд тэднийг буцааж өгөхийг оролдсон. Хариуд нь 1878 оны Берлиний чуулганы дараа Британийн эзэнт гүрэн Балканы хойг дахь газар нутгаа туркуудадтуркүүдэд буцааж өгөх кампанит ажлыг эхлүүлсэн. 1878 онд Киприйн хяналтыг Британид шилжүүлэв. 1882 онд Британий цэргүүд Араби пашагийн бослогыг дарж авах нэрийдлээр Египет рүү довтлов.

Константинополь, Измирийг эзэлсэн нь Туркийн үндэсний хөдөлгөөнийг эхлүүлэхэд хүргэсэн. 1919-1922 оны Туркийн тусгаар тогтнолын дайн [[Мустафа КемалКемаль АтатуркийнАтатюрк]]ийн удирдлаганудирдлага дор Туркийн ялалтаар төгсөв.

1922 оны арваннэгдүгээр сарын 1-нд султант улсыг татан буулгаж, 1922 оны арваннэгдүгээр сарын 17-нд Османы эзэнт гүрний сүүлчийн султан [[VI Мехмед]] эх орноо орхин гарчээ.