Сурган хүмүүжүүлэх ухаан

Сурган хүмүүжүүэх ухаан (pedagogy- эртн.-грек. παιδαγωγική «хүмүүжүүлэх урлаг») -хүнийг ялангуяа хүүхэд насанд нь хүмүүжүүлэх шинжлэх ухаан юм. Ухамсарт хүн үүссэн цагаасаа л хүүхдээ, залуу үеэ хүн болгож хүмүүжүүлэхийг зорьж ирсэн байдаг.

Сурган хүмүүжүүлэх ухааны судалдаг сэдэв бол хүнийг хүмүүжил, сургалт, боловсролд чиглүүлэн хөгжүүлэх, төлөвшүүлэхэд чиглэсэн сурган хүмүүжүүлэх харилцан салшгүй үйл явц юм. Сурган хүмүүжүүлэх ухааны объект бол боловсролыг ухамсартай, зорилготой хэрэгжүүлдэг үйл явц юм. Сурган хүмүүжүүлэх ухааны объект бол нийгмийн зорилтот үйл ажиллагааны явцад хүний ​​хувь хүний ​​хөгжлийг тодорхойлдог бодит байдлын үзэгдлүүд юм. Эдгээр үзэгдлийг боловсрол гэж нэрлэдэг. Энэ бол сурган хүмүүжүүлэх ухааныг судалдаг объектив ертөнцийн тэрхэн хэсэг юм.

Анх удаа 17-р зууны эхэн үед сурган хүмүүжүүлэх ухааныг философийн мэдлэгийн системээс тусгаарлан авч үзсэн. Английн гүн ухаантан, байгалийн судлаач Фрэнсис Бэкон, Чехийн багш Ян Амос Коменскийн бүтээлүүдээр шинжлэх ухаан болгон бэхжүүлсэн. Өнөөдрийг хүртэл сурган хүмүүжүүлэх ухаан бол бусад шинжлэх ухаантай нягт уялдаатай байж, хөгжиж буй төрөлжсөн шинжлэх ухаан гэж үздэг.

1988 онд ЮНЕСКО 20-р зууны сурган хүмүүжүүлэх сэтгэлгээний аргыг тодорхойлсон багш нарын талаар шийдвэр гаргасан. Үүнд: Америкийн Жон Дьюи, Герман Георг Кэршенштейнер, Италийн Мария Монтессори, Зөвлөлтийн багш Антон Макаренко нар юм.

Энэ шинжлэх ухааны тухай өгүүлэл дутуу дулимаг бичигджээ. Нэмж гүйцээж өгөхийг хүсье.

Энэ боловсролын тухай өгүүлэл дутуу дулимаг бичигджээ. Нэмж гүйцээж өгөхийг хүсье.