Монгол судлал: Засвар хоорондын ялгаа

XIII зуунд Европ дахь үндсэндээ франц Хятад судлаачдын ачаар монгол судлал эхэлсэн гэж үзэж болно. Монголын талаарх анхны ул суурьтай судалгаанууд XIX зууны эхний хагаст Швед улсад эхэлсэн. Армен гаралтай швед дипломатч '''А.К.Д’Оссон''' алдарт '''Рашид ад Дин''', Жувейни нарын туурвилаас орчуулж, Монгол судлалыг эрдэм шинжилгээний эргэлтэд оруулсан байдаг. Тэр үед газар нутгаа тэлэх бодлого хэрэгжүүлж, хил залгаа болж эхэлсэн Орос улсын хувьд ч монгол судлал эрчимжиж ирсэн нь ойлгомжтой.

Оросын XIX зууны '''Я. И. Шмидт, А. В. Попов, Н. Я. Бичурин, П. И. Кафаров, ОЮ. М. КовалевскийКовалевски''', '''Г. Гомбоев''' нар Монголын хэл, газар нутаг, түүхийг судлаж байсан. Тэд үндсэндээ тухайн Оросын Эзэнт гүрний Төв Азид газар нутгаа тэлэх бодлого хэрэгжүүлэх бэлтгэл болох судалгаа тандалтаа хийж байсан нь ойлгомжтой. Гэсэн хэдий ч тэдний хийж үлдээсэн судалгааны ажлууд дараа дараагийн XIX-XX зууны монгол судлаачдад ('''К. Ф. Голстунский, А. М. Позднеев, В. Л. Котвич, А. Д. Руднев, Ц. Ж. Жамцарано, Б. Я. Владимирцов''') ихээхэн хэрэг болсон. Анх 1833 онд Оросын эзэнт гүрний Казаний Их сургуульд польш гаралтай эрдэмтэн монгол судлаач Юзеф Ковалевски-гийн /1800-1878/ удирдлага дор Монгол, халимаг хэлний тэнхим нээгдэж байсан. 1855 онд Санкт-Петербургийн улсын Их сургуульд Дорно судлалын факультетад халимаг, манж хэлний тэнхим нээж байжээ. Дараа нь Москва, Эрхүү, Улаан-Үд хотуудын Их сургуульд үе үеийн монгол судлаач нарыг бэлтгэж эхэлжээ.