Еврод нэгдэх шалгуур

Еврод нэгдэх шалгуур (Мөн Маастрихтын шалгуур гэж нэрлэгддэг) нь Европын Холбоо-ны гишүүн орнуудад Европын Холбооны Эдийн Засаг ба мөнгөний тогтолцоо (EMU)-ны гуравдугаар шатанд орж, евро валютыг албан ёсоор нэвтрүүлэхэд шаардлагатай шалгуур юм. Гол шалгуур нь дөрөвтэй боловч "санхүүгийн шалгуур" нь "өрийн шалгуур" болон "алдагдлын шалгуур"-аас бүрдэж таван шалгуурт тооцогддог бөгөөд эдгээр шалгуур нь Европын Холбооны Үндсэн Гэрээний 140-р зүйлийн (хуучин 121.1-р зүйл) дагуу тогтоогдсон.

EMU-ийн бүрэн эрхт гишүүн байхын тулд зөвхөн Европын Холбооны гишүүн орнууд шаардлагатай. Гэхдээ Европын Холбоонд ордоггүй Андорра, Монако, Сан-Марино болон Ватикан хот зэрэг Европын микро орнууд Европын Холбоотой мөнгөний гэрээ байгуулж, евро валютыг албан ёсоор нэвтрүүлж, өөрийн гэсэн евро зоосыг гаргах эрхтэй болсон. Эдгээр орнууд нь өмнө нь евро бүсийн валютуудыг ашиглаж байсан, эсвэл эдгээр валютуудтай тогтмол ханшаар холбогдсон байсан. Эдгээр орнууд евро бүсийн гишүүн биш бөгөөд Европын Төв Банк (ECB) болон Еврозоны бүлгийн гишүүн орны суудал эзэмшихгүй.