Гуидо д’Ареццо

Гуидо д'Арезцо буюу Аретины Гуидо (итал. Guido d'Arezzo, лат. Guido Aretinus, 992 оны орчим, Ромын эзэнт улсын Тоскан мужийн Ареццо хотод төрсөн - 1050 онд төрсөн газраа нас барсан) - Италийн хөгжмийн онолч болон багш нь Дундад зууны үеийн хамгийн агуу хүмүүсийн нэг бөгөөд Баруун Европын хөгжмийн түүхэн дэх хамгийн их үүрэг гүйцэтгэсэн хүн юм. Бенедиктийн ламтан.

Намтар

Гуидогийн төрсөн он сар өдөр, газар тодорхойгүй байдаг юм. Тэрээр Помпосагийн Бенедиктийн сүмд амьдардаг байсан бөгөөд тэнд найрал дууны сургуулийн тэргүүн байжээ. Гуидо Помпоса хотод хийсэн хөгжмийн шинэчлэл нь бусдын атаархал, сүмийн удирдлагуудын дургүйцлийг төрүүлсэн тул тэрээр хийдийг орхиж, 1025 оны орчим Ареццо хот руу нүүсэн бололтой байдаг юм.

Тэнд Гуидо ламыг дэмжсэн бишоп Теодалд (ойролцоогоор 990-1036) дор сүмд ажилладаг байв. Түүний хүсэлтээр Гуидо "Микрологич" хэмээх хамгийн том бүтээлээ бичиж, шинэ антифонари буюу сүмийн дуу эмхэтгэж хөгжмийн нот бичгийн шинэчлэлийг (Помпосад эхлүүлсэн) нэгтгэж, тэнд зургаан хорд сольминацийг зохион бүтээжээ.

Гуидо нот бичгийн /хөгжмийн тэмдэглэл/ шинэчлэгч гэдгээрээ алдартай. Тэрээр хуучин "неума" (лат. neuma, эрт.грек. νεῦμα) хөгжмийн тэмдэглэлийн шугамын хооронд байрлуулсан юм. Гуидо F ба C гэсэн хоёр гол мөрийг тод тэмдэглэгээ гэж тодорхойлж, тэдгээрийг улаан, шар өнгөөр тус тус үсгээр тодруулсан байна. Энэхүү шинэлэг санааны ачаар өндөр авиаг Гуидогийн өмнөх бичмэл тэмдэглэлүүдээс илүү нарийвчлалтай тэмдэглэх боломжтой болж эхлэв.

Номнууд

Wolking H. Guidos "Micrologus de disciplina artis musicae" und seine Quellen. Diss. Münster, 1930.
Smits van Waesberghe J.M. Guido of Arezzo and musical improvisation // Musica Disciplina V (1951), pp. 55–63;
Smits van Waesberghe J.M. De musico-paedagogico et theoretico Guidone Aretino. Florentiis, 1953;
Oesch H. Guido von Arezzo. Biographisches und Theoretisches unter besonderer Berücksichtigung der sogenannten odonischen Traktate. Bern, 1954;
Smits van Waesberghe J.M. Musikerziehung: Lehre und Theorie der Musik im Mittelalter // Musikgeschichte in Bildern. Bd. 3, Lfg. 3. Leipzig, 1969;
Waeltner E.L., Bernhard M. Wortindex zu den echten Schriften Guidos von Arezzo. München, 1976;
Berger K. The Hand and the art of memory // Musica Disciplina XXXV (1981), pp. 87–119;
Chailley J. Ut queant laxis et les origines de la gamme // Acta Musicologica LVI (1984), pp. 48–69;
Pirrotta N. 'Musica de sono humano' and the musical poetics of Guido of Arezzo // Pirrotta N. Music and culture in Italy from the Middle Ages to the Baroque. A collection of essays. Harvard University Press, 1984, p. 1-12 (= Medievalia et humanistica VII [(1976)];
Федотов В. А. Начало западноевропейской полифонии. Владивосток, 1985;
Sachs K.-J. Tradition und Innovation bei Guido von Arezzo // Kontinuität und Transformation der Antike im Mittelalter. Veröffentlichung der Kongressakten zum Freiburger Symposion des Mediävistenverbandes (1987) / hrsg. W. Erzgräber. Sigmaringen: J. Thorbecke, 1989. S. 233–244;
Leach M. A. His ita perspectis: A practical supplement to Guido of Arezzo's pedagogical method // The Journal of Musicology 8 (1990), pp. 82-101;
Reckow F. Guido's theory of organum after Guido: Transmission — adaptation — transformation // Essays of medieval music in honor of David G. Hughes / ed. G. M. Boone. Cambridge (MA), 1995, pp. 395-413.
Meyer Chr. La tradition du Micrologus de Guy d’Arezzo. Une contribution à l’histoire de la réception du texte // Revue de Musicologie 83 (1997), pp. 5-31;
Desmond K. Sicut in grammatica: Analogical discourse in chapter 15 of Guido's Micrologus // The Journal of Musicology 16 (1998), p. 467-493;
Pesce D. Guido d’Arezzo’s «Regulae rhythmicae», «Prologus in antiphonarium», and «Epistola ad Michaelem»: a critical text and translation with an introduction, annotations, indices and new manuscript inventories. Ottawa, 1999;
Hirschmann, Wolfgang. Auctoritas und Imitatio. Studien zur Rezeption von Guidos Micrologus in der Musiktheorie des Hoch- und Spatmittelälters. Habilitationsschrift. Erlangen, 1999;
Guido d'Arezzo monaco pomposiano. Atti del convegni di studio, Codigoro (Ferrara), Abbazia di Pomposa, 3.9.1997 — Arezzo, Biblioteca Città di Arezzo, 29-30.5.1998 / a cura di A. Rusconi. Firenze: Olschki, 2000;
Samaritani A. Contributi alla biografia di Guido a Pomposa e Arezzo // Guido d'Arezzo monaco pomposiano <...> / a cura di A. Rusconi. Firenze: Olschki, 2000, p. 111–129;